Door het bed gezakt dus opnieuw .......... klussen

Donderdag 3 maart '22

Lecce

We stonden samen met zo'n 10 campers op een camperplaats aan de rand van het centrum van Brindisi, daarvan zijn er twee bewoond door zigeuners en de rest was er gestald. Wij hadden een prima plekje en hebben lekker geslapen tot ....... Ronald door zijn provisorisch in elkaar geknutselde lattenbodem zakte.

We hadden gewoon niet het goede gereedschap bij ons om het destijds goed te maken. De schroef zat te veel aan de kant van een latje onder de lattenbodem en ging dwars door het latje heen en toen stortte het geheel in elkaar.  Ronald had het een beetje hersteld, maar niet veel later duvelde het weer naar beneden. Om 6.30 uur waren we totaal wakker. We wilden naar Lecce vandaag en hebben daar een bouwmarkt opgezocht om allerlei schroeven, metalen strips en een goede schroevendraaier te kopen. Daarna naar een camperplek en meteen beide lattenbodems goed aangepakt; zo stevig als mogelijk is alles vastgezet. Dat was een grappig begin van de dag.  De camperplek was wel heel afgelegen, we besloten verder te kijken. Om Lecce is een ringweg die we half hebben gereden zodat we aan de andere kant van de stad kwamen te staan, redelijk dicht bij het centrum. We staan tegenover een kantoor en omdat er ruimte genoeg was, hebben we de camper in de lengte langs de stoep gezet naast een camper die wel in het  parkeervak stond. We zijn Lecce ingetrokken en merkten dat zodra  we een stadspoort doorkwamen, meteen in het mooie oude centrum stonden.

Het hele centrum staat vol met moois: paleizen, kerken, huizen, binnentuinen, kolommen, teveel om op te noemen. Het is alsof je in een sprookje rond wandelt. 

Midden in de stad kwamen we een prachtig amfitheater tegen, gewoon tussen de winkels en terrasjes op een enorm plein. Waar we in Griekenland de locaties met de archeologische opgravingen en vondsten moesten bezoeken, krijgen we ze hier cadeau op straat.

We hebben een loeisterke espresso genomen op een terras en kon ik lekker naar de mooie mensen om me heen kijken. Heel opvallend is dat niemand op zijn of haar telefoon zit te kijken, maar iedereen praat met elkaar. Ik had de Italiaanse eetgewoonten er op na geslagen: voor 11 uur 's morgens drinkt men cappuccino en daarna over op de espresso. Toen we tegen 6 uur in de namiddag terug kwamen, werden we gewaarschuwd door de eigenaar van de andere camper dat we niet in de lengte mogen staan. In het gebouw waar we tegenover staan werken advocaten en juristen en zij bellen de politie als er te veel parkeerruimte ingenomen wordt. Het was inderdaad veel drukker geworden. We vergeten steeds dat alles een zeer lange middagpauze heeft en daarom dicht is, zodoende de rust toen we aankwamen. Dit is een lange, maar enorm leuke dag geworden. Het is inmiddels 8 uur 's avonds en de rust is hier weergekeerd; het kantoorgebouw is donker en geen auto meer om ons heen te zien.