Op de boerderie

De bijzondere vrouw zat vóór het konijnenhok in het zonnetje met spiksplinternieuwe klompen aan haar voeten. Ze poetste af en toe over het mooie geel geverfde hout. Een uurtje later ging ze op pad met al haar spulletjes op haar rug. Niet veel later gingen wij ook; eerst richting Purmerend naar een kledingwinkel, aangeraden door Thea. Ik ben onwijs goed geslaagd voor een zomerse collectie vol vrolijke kleurtjes. Toen een behoorlijke boodschappenlijst ingeslagen bij de AH. Wij zijn klaar voor een paar dagen met onze kleinkinderen. In de middag aangekomen op De Rodenburghoeve in Uitgeest. De boerenzoon ontving ons en ging met ons op zoek naar een mooi plekje op het veld. In de schaduw van een boompje met uitzicht op het kleine speelveldje én de koeien en schapen, staan wij midden op het kampeerveld. Iedereen heeft een eigen picknicktafel wat ontzettend handig is en gezellig staat. Later kwam de boerin ons welkom heten en de huishoudelijke mededelingen doen. Wat een machtig mooie plek is dit weer; ruimte om ons heen, de geur van een boerenbedrijf, de gemoedelijkheid, de rust en de dieren. Tot onze verrassing kwamen Viola, Maarten en Julia op bezoek met heerlijk eten. Julia en ik hoorden dat we met de boer mee konden op de tractor om de koeien uit de wei naar de stal te halen. Wij gingen samen met nog wat kinderen en wat volwassenen in de kar achter de tractor de wei in. Gelukkig waren Viola, Maarten en Ronald op tijd terug (ze waren even naar Wormerveer) om foto's van ons te maken. Bij de kudde konden de kinderen en de volwassenen die dat wilden uitstappen om de koeien richting stal te krijgen. Af en toe in ons handen klappen en dicht achter de koeien lopen was voldoende om de kudde op gang te krijgen. Julia en ik liepen op teenslippers en vonden alles even spannend, maar vooral de verse koeienvlaaien en de grootte van de koeien van zo dichtbij werd Julia wat te veel. Ze wilde eigenlijk zo snel mogelijk weer op de kar achter de tractor samen met nog wat andere kinderen. Dat was op zich al leuk genoeg ook omdat de boer allemaal dingen riep om de koeien bij elkaar te houden. Ik voelde me net alsof we in een film beland waren. De koeien werden steeds door hekken geleid en uiteindelijk konden ze maar één pad volgen en dat was direct de stal in om gemolken te worden. Dan moe en voldaan aan de picknicktafel met alle lekkernijen en een koel drankje de dag afsluiten; het kan niet beter. Na een mooie rode zonsondergang over het weiland sluiten wij zo direct de gordijnen en ik denk dat we als roosjes zullen slapen. Morgen komen Fleur, Bob en Annabel om hier twee nachtjes te logeren. Ronald heeft besloten om Alex te helpen in hun nieuwe huis in Haarlem.