Een onverwacht hotel vlak naast onze camper; ‘Colónia de Gatos’

Wat een stille nacht en wat een heerlijke ochtend. Het is prachtig weer; warm en zo goed als windstil. Wij denken dat het de warmste dag is tot nu toe en wij gedijen goed in warmte. Wie niet? Na het ontbijt op de fietsjes gestapt en tot onze grote verrassing blijkt er een superleuk dorp te liggen, verscholen achter de hotels. Vooral veel restaurantjes en veel bars. Zo te horen hebben de Engelse toeristen de overhand en dat zie je aan de aanduidingen van de menu’s ‘English breakfast’ bijvoorbeeld. En .... overal wordt vanavond de halve finale Hotspurs-Ajax in de pubs uitgezonden. We dwalen door de gezellige winkelstraatjes tot we vlak bij de kerk tegengehouden worden. Het is een rouwstoet voorafgegaan door de pastoor gevolgd door de auto met de kist en daarachter de stoet met voorop een oude vrouw met doorgroefd verdrietig gelaat, ondersteund door haar dochters. De toeristen en winkeliers keken stil toe. Aansluitend hebben we het mooie kerkje bewonderd en aan het eind van de straatjes ligt weer de zee; dat is grappig. Kennelijk gaat er een zeetong vanaf onze kant, het land in rond het dorp. De visafslag was jammer genoeg al achter de rug. De restaurants waren de verse vis in hun kraampjes aan straat aan het verwerken. Een fruitcocktail op een terrasje genomen en dan merk je dat onze opgeklapte Brompton-fietsjes een bezienswaardigheid zijn. Mensen die bleven staan en vroegen of het echte fietsen waren en kinderen die verwonderd om de fietsjes bleven lopen. Terug naar de camper voor de lunch en daarna op het strand geluierd. Er werd al wat gezwommen, maar het water is nog wel te koud, althans voor ons. In de namiddag tijdens  ons heerlijk gekoelde wijntje bij de camper, stopte er een auto vlak voor ons en stapte een Portugees echtpaar uit die langs ons de bloemenzee instapte. Ze schudden aan de struik en vanaf alle kanten kwamen katten aangerend. Het echtpaar bleef een poosje achter de struik en wat later vertrokken ze weer met hun auto. Ik werd wel heel nieuwsgierig en ging kijken. Nou zeg; een heel kattenhotel vlak bij ons. Vloerkleden op de grond, kratten en uitgesneden jerrycans met kussentjes erin en overal eten voor ze. Er hangen pamfletten in de struik waarop is aangegeven dat de gemeente voor deze kattenkolonie zorgt. Vanmorgen vroeg was me al wel opgevallen dat drie katten lekker in het zonnetje lagen vlak voor de struik. Maar zo’n zorg voor katten had ik hier nou nooit verwacht. Het contrast met de herdershond die 20 meter verderop aan de lijn ligt bij een schuur, vind ik erg groot. Het is nu 18.30 uur in Portugal en er wordt flink gewandeld op de boulevard langs het strand. Ronald verheugt zich op de voetbalwedstrijd en we blijven nog een nachtje. We staan met 3 andere campers die vandaag gekomen zijn. Morgen gaan we weer een hoekje om en wel naar de westkust.