Ra, ra, ra; waar zijn we?

Dinsdag de 23ste kwamen we op De Rodenburghoeve aan en woensdag 24 juni kwam Fleur al heel vroeg met Bob en Annabel met de auto aan. Ronald stond klaar om de auto over te nemen, maar eerst zijn we met z'n allen een stukje meegereden om in Uitgeest de twee gereserveerde huurfietsen met kinderzitjes op te halen. Zo kon Ronald verder richting klushuis van Fleur en Alex in Haarlem. Fleur en ik gingen met de kinderen op de fietsen eerst Uitgeest in om brood en iets lekkers te kopen en daarna terug naar de boerderij. Het oude deel van Uitgeest is echt ontzettend leuk; een mooie gezellige kern wat ons verbaasde want wij zien Uitgeest meestal vanaf de trein en dat is nou niet echt bijzonder. Het was prachtig snikheet weer en na de koffie en de lunch zijn we naar het Zwanenmeer gegaan. Dat ligt eigenlijk naast het Uitgeestermeer en is speciaal geschikt gemaakt voor kleine kinderen. Behalve kleine kinderen komen ook ontzettend veel tieners uit de buurt met de bijbehorende muziek hetgeen de sfeer wel tekent. De kleinkinderen vonden het leuk en zijn aan één stuk door in het water geweest. Terug op de camping waren er nog andere kinderen en samen spelen is altijd leuk. Om vijf uur in de namiddag weer verzamelen om mee te gaan met de tractor. Bob vond het vooral spannend en Annabel liep gewoon mee en had geen notie van wat we aan het doen waren. De koeien waren weer op stal en wij begonnen aan het avondeten. Af en toe ontvingen we een appje waarin de vorderingen in het klushuis werden getoond. Het was nog steeds ongelooflijk warm weer en we kregen het niet afgekoeld in de camper. Uiteindelijk lagen we met z'n allen om 9 uur 's avonds uitgeteld op bed met alle ramen plus de deur helemaal open. We wisten natuurlijk dat de kans op muggen groot was met die open deur waar alleen maar een vrolijk knalroze vitragegordijn voor hing. Gelukkig werd het tegen middernacht wat koeler en we vonden het wel wat hebben om in zo'n open camper te liggen met alle boerderij geluiden duidelijk hoorbaar.

Donderdag de 25ste brak aan en vooral Annabel zat helemaal onder de grote rode muggenbulten, terwijl we ons helemaal hadden ingespoten tegen muggen. We gingen op pad met de fiets naar een klein dorpje Krommeniërdijk; alsof je in een dorpje in Zuid Frankrijk bent; zo idyllisch. Het is één weg tussen de weilanden met ontzettend veel water. De prachtige dondergroene Zaanse huizen en boerderijen staan links en rechts. Achter de huizen lagen slootjes met bruggetjes. Een beeldschoon oud kerkje en tot onze grote verrassing een heuse wijngaard. De wijngaardenier mét flamboyante  strooien hoed was aan het werk en vertelde dat deze gaard al 15 jaar bestond en een onderdeel was van een professionele wijngaard in De Beemster. Hij verkocht de flessen wijn her en der en hij had veel plezier in zijn werk, maar de regels die door de overheid gesteld werden met de steeds hogere eisen vergalden zijn plezier. Hij had nu alleen nog deze kleine wijngaard uitsluitend voor eigen gebruik. Hij mocht niets verkopen en niets weggeven, want dan liep hij het risico dat hij gecontroleerd werd en dat hij dan weer aan allerlei, in zijn ogen, gekke eisen moest voldoen. Hij had tussen de rijen druivenranken rabarber geplant tegen onkruid en deze bossen rabarber verkocht hij in een kistje wat aan de rand van zijn erf stond. Op mijn vraag of ik een foto mocht nemen, nodigde hij me uit om in zijn wijngaard te komen en van daar uit foto's te nemen. Met een bos rabarber voor één Euro vertrok ik en deed opgetogen verslag aan Fleur en de kinderen. Verderop aan deze weg lag een kleine ouderwetse speeltuin van de vereniging maar het was zó warm dat we liever weer naar het meer gingen. Aan het meer hadden we een rustiger plekje in de schaduw gevonden en bleven we tot rond half vijf om op tijd terug te zijn voor de koeien. Ronald kwam terug uit Haarlem om de auto te wisselen met Fleur die de volgende dag weer naar haar werk moest. Vanavond is een klein kalfje geboren. Er is één enorme stier in een aparte ruimte in de stal op de boerderij en deze stier kan niet naar buiten omdat hij te gevaarlijk is volgens de boer. Toen Ronald en ik ´s avonds naar het kleine kalfje bij moeder koe kwamen kijken, was de stier alweer met een volgende koe verenigd wat een ontzettend kabaal gaf. Heftig hoor!

Vanmorgen kwam de boerin al rond op de camping om te zeggen dat het meer niet meer geschikt was om in te zwemmen vanwege blauw-alg. Daarom heb ik Ronald meegenomen om hem het dorpje Krommeniërdijk te laten zien en zijn we naar de speeltuin gegaan. De kinderen van de andere caravans kwamen weer terug en daarom was het leuk om bij de boerderij te blijven. Er staan dus best veel 'vaste' caravans die een seizoenplaats hebben geboekt vooral door gezinnen uit Amsterdam waarbij dan de vrouw weggaat om te werken en de dag daarna wisselt met de man. De kinderen worden door één van de twee meegenomen om naar school te gaan of juist het omgekeerde. Wat een geregel allemaal. Viola, Maarten en Julia kwamen in de namiddag en op deze manier konden wij weer de huurfietsen inleveren in Uitgeest. Fleur kwam rond 5 uur uit haar werk om haar kinderen op te halen en Viola en Maarten gingen ook huiswaarts. Julia bleef achter om een nachtje in de camper te logeren. Er was vanmiddag geen tractor-uurtje om de koeien uit de wei te halen omdat het té warm was. De koeien waren eerder vandaag opgehaald om in de geventileerde stal een douche te krijgen om af te koelen. In de loop van vanavond stak de wind op en hebben wij alles opgeruimd en binnen gehaald. Op dit moment regent het en horen we het rommelden in de verte. De koeien loeien aan één stuk door.