De Spar komt uit de kast

Het waaide ook vannacht af en toe behoorlijk. Het was een geluk dat de wind van ons af stond, want er waren behoorlijk wat takken van de bomen gewaaid. De route vanuit Nájera naar Arguedas was vrij eentonig. De weg was nu wel supergoed en daardoor reden we lekker rustig over de tolweg. Het landschap is heel vlak en het enige wat opviel waren de rijstvelden. Grote ondiepe bassins en grote velden met aarden wallen omzoomd die al bewerkt waren maar waar nog geen water in stond. We kwamen rond 12 uur aan in Arguedas en er stond één camper op een grote parkeergelegenheid speciaal voor campers. Meteen achter ons begint het Nationaal Park Bardenas Reales. De rode stenen bergen met de lege grotwoningen en gaten erin. Bij sommige kan je nog de kamers zien en bij sommige zie je nog de schoorstenen uit de berg komen. Familie van mijn vriendin heeft in een grotwoning in Spanje gewoond, maar op een gegeven moment greep de overheid in en werd dat verboden. Ik denk dat dat hier ook zo was. Naast het camperpark staat een rijtje ‘gewone’ huisjes tegen de bergwand aan, soms vast aan de bergwand. Wij zijn vol goede moed met onze fietsjes naar boven gegaan. We konden helemaal niet fietsen althans niet met onze bromptommetjes. Er wordt speciaal vermelding gemaakt van fietsroutes; waarschijnlijk wordt dit gedaan met mountainbikes! Logisch. Het was práchtig en indrukwekkend. Ik kan het uitzicht niet overbrengen op de foto’s. Wat wij wel gek vonden is dat er een veldje zonnepanelen stond midden in zo’n prachtig natuurgebied. En ook opvallend was, dat er geen enkel afval te zien was, terwijl je overal elders veel troep langs de wegen vindt. Wij hebben genoten van het uitzicht, van de aparte natuur en van de rust. We hebben een klein deel kunnen doen, heen vrijwel alleen bergopwaarts en terug snel zoevend op onze fietsjes naar beneden. Toen we terug kwamen, stond ons terrein praktisch vol en zelfs op een stuk land verderop waren campers gaan staan. Naast ons staan zowel links als rechts Franse mensen. Aan de ene kant vier mensen die ieder met hun eigen camper reizen maar wel bij elkaar horen. Ze hebben ieder een grote aanhanger achter hun camper waar een Squad in stond. Op zich is dat in dit gebied wel handig. Aan de andere kant ook vier mensen die bij elkaar horen. Er staat een 4WD camper en een grote truck waar een tent in de achterbak staat. Deze hebben ieder een motor achter op hun auto’s staan. Beide groepjes hebben zich helemaal geïnstalleerd met tafeltjes, stoeltjes en barbecue. Ja zelfs een partytent werd erbij gehaald toen het om 20 uur een beetje ging regenen. Het is vaak helemaal niet toegestaan om dergelijk ‘camping gedrag’ op camperparken te vertonen.  De afgelopen weken valt op dat alleen Franse camperaars dat doen. ‘s Middags zijn we naar het dorp gegaan. Veel oude huizen op twee na die juist super modern zijn. In veel huizen en in de kerk zitten grote scheuren in de muren. Ziet eruit als aardbeving schade. Tegen een uur of vijf wilden we naar de supermarkt, maar omdat we die niet vonden, hebben we het aan de mevrouw van het toeristenbureautje gevraagd. Zij vertelde waar de winkel was en dat deze om half zes zou openen. In afwachting daarvan hebben we op een terras op een klein plein een biertje gepakt. Op dat kleine plein wees niets erop dat hier de supermarkt zou kunnen zitten, maar tegen half zes werd een soort kast geopend met twee grote deuren. Daarachter zag je alleen een halletje, maar toen we mensen naar binnen zagen gaan, bleek daar een Spar(retje) verscholen te zitten.  Het was een prachtige zonnige dag (met wat sluierbewolking), soms zelfs een beetje te warm. We gaan morgen door de Pyreneeën naar Puyoô in Frankrijk.