Ancient Messini

Donderdag 17 februari '22

Koroni

Tjonge, dat was me wel wat gisteravond/vannacht. Nadat we van plek veranderd waren, heeft het nog ontzettend geplensd. Het onweer duurde nog even voort; de donderslagen waren na een uurtje verdwenen en de bliksem bleef wat langer aanhouden. Ik heb een bliksemvuurbal vanaf zee horizontaal de bergen in zien schieten. Alle gordijntjes dicht geschoven en gewoon gaan slapen. Vanmorgen zag het eruit alsof er niets gebeurd was. Windstil met een super gladde zee.

Ronald had de ene grote kanjer-camper midden in de nacht weg horen rijden, de tweede volgde vanmorgen en wij vertrokken daarna. Mooi weer, het zonnetje scheen door een flinterdun wit wolkendek. Die Griekse meneer van gisteren raadde met klem aan om Ancient Messini te bezoeken en hij had meer dan gelijk. Toen ik op de website keek, stond met een rode balk aangegeven dat het vanmorgen drukker was dan normaal. Dat vonden we heel gek, want we zijn meestal met z´n tweetjes. Toen we aankwamen stonden er twee grote touringcar bussen geparkeerd. Voordat wij uitstapten, kwam de schooljeugd voor de eerste bus al terug. Niet veel later volgde de tweede groep en ......... toen waren we inderdaad weer met z´n tweetjes op een hele grote archeologische site. Ik vond deze zelf de meest indrukwekkende tot nu toe. 

De inwoners van de oorspronkelijke oude stad gingen in ballingschap tijdens de lange strijd met de militaire staat Sparta. Uiteindelijk is de oude stad verwoest en was het enige tijd verlaten. Na de nederlaag van de Spartanen heeft Epaminondas een nieuwe stad Messene boven op de ruïnes gebouwd en nodigde de vorige inwoners uit om terug te keren. Nu zijn de aanzienlijke hoeveelheid gedeeltelijk gerestaureerde ruïnes een belangrijke historische attractie. Het beslaat een groot gebied in een dal en op dit moment zijn de velden om de archeologische opgravingen wit en geel gekleurd door de in bloei staande madeliefjes en boterbloemen, een echte meerwaarde.

 Door en onder het terrein loopt bronwater dat soms in watervalletjes te zien is. We hoorden overal water stromen en de insecten boven de bloeiende bloemen zoemen.

We hebben drie uur onze ogen uit gekeken.

Na de lunch zijn we het eerste deel weer dezelfde weg teruggereden tot de stad Messini waarna we rechtsaf langs de zee naar Koroni zijn gegaan.  Een mooie rustige weg door het vlakke land. De bergen staan op grote afstand. We hadden een camperplaats uitgezocht aan de zee, daarvoor hebben we wel wat capriolen uit moeten halen. Door kleine nauwe straatjes, een scherpe bocht en meteen steil naar beneden tot we niet verder konden. We staan op een stukje asfalt tegen een muurtje boven het strand en de zee. Naast ons een onbewoonbaar huis, daarnaast een onbemand hotel.

We kunnen met een stenen trap naar het smalle strand en daar staat een douche die het gewoon doet, wel met koud water.

Het strand wordt verderop wat breder en daar is de zee ook rustiger.

We zagen daar wat mensen zwemmen. Koroni ligt op een uitstulping in zee en wij staan precies op de punt van die uitstulping. De zee slaat links van ons met veel geweld op de rotsen. Achter ons begint het dorp, we moeten daarvoor flink naar boven lopen. Bij de hoek op de 'eerste laag' staat een kleine mini market (we hopen dat we daar morgenochtend brood kunnen kopen). Om bij het dorp en de haven te komen, moet je één van de vele trappen nemen  die schots en scheef tussen de huizen door omhoog gaan. Ondertussen passeerden we de 'tweede laag' en na de 'derde verdieping' konden we weer met allerlei trappen naar beneden tot we onderaan bij de haven uitkwamen.

De haven ligt voorbij de punt vanaf ons kijkend en om dan weer de zee te zien, is een vreemde gewaarwording. De trappen lopen langs en tussen de huizen en kerken door van links naar rechts.  Op elke laag loopt een smalle weg waar wat winkeltjes zijn. Op de boulevard langs de zee vanaf de haven zijn restaurantjes en terrassen die er erg leuk uitzien maar meestal gesloten zijn. 

Bij de geopende zaken zaten wel wat mensen. We konden omhoog lopen via de weg, uiteindelijk toch weer met de trappen verder omhoog tot de hoogste laag en weer naar beneden tot de we de minimarket gevonden hadden. Door de wirwar aan trappen, wisten we echt niet meer waar we zaten. Wat een leuk apart plaatsje is dit. Soms voel je je meteen goed in een omgeving en dat is nu zeker het geval. We staan hier alleen en horen de golven op de rotsen slaan. Toen we vanavond bij de camper terug kwamen, was het vloed en het water stond bijna tegen de stenen wal waar wij bovenop staan. Wij wensen dat iedereen goed door de storm komt morgen. We hebben nauwelijks bereik, dus internet wordt lastig.