Gekkenwerk!

Vrijdag 4 februari '22

Oud Korinthe 

Héérlijk geslapen; niets van de vossen gemerkt.

Vanmorgen in de stralende, al warme zon onze sport gedaan; Ronald onder andere met de elastieken en opdrukken en ik heb een youtube filmpje clubyoga gevolgd.

Op verzoek van Ronald heeft de eigenaar een route getekend om naar het kanaal van Korinthe te fietsen. Ik kon in mijn vest fietsen (de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik daaronder een hemdje, een t-shirt met lange mouwen en nog een hesje aan had), maar geen jas in ieder geval! De route van 10 kilometer was als volgt uitgelegd: aan de linkerkant van het spoor blijven fietsen en dan kom je er vanzelf.  Het spoor heeft aan de rechter kant de tolweg en aan de linkerkant volgens ons de oude snelweg die veel gebruikt wordt omdat er geen tol betaald hoeft te worden. Het spoor loopt steeds in het midden van deze wegen. Onze camperplek staat in oud-Korinthe en het begin van de route was relaxed, maar bij de rotonde kregen we door dat we eigenlijk die drukke autoweg op moesten. We hebben op eigen houtje een iets rustiger route gekozen die uiteindelijk bij een kruising kwam waarbij wij op de tolweg terecht zouden komen. Dus ..... we moesten nu wel de autoweg nemen. We hebben ons steeds afgevraagd óf we hier überhaupt wel zouden mogen fietsen. We passeerden steeds op- en afritten van de tolweg waar die auto's met een rotvaart 'onze' weg op kwamen ; gekkenwerk dus. Wij hebben ook nog her en der onze hand uitgestoken, óók als we rechtdoor moesten (hand vooruit), wat wel wat verbaasde en soms lachende gezichten opleverde. Ondertussen fietsten we heuvel op en af, rekening houdend met het grint wat aan de zijkant van de weg lag. Ik heb nog spierpijn in mijn kuiten van de 900 traptreden en nu had ik kramp en pijn in mijn handen erbij van het krampachtig het stuur vasthouden.  Bij een rotonde was het soms helemaal niet te doen; Ronald keek achterom en ik links, voor, en  rechts tot het veilig genoeg was om door te fietsen. Wat een hachelijke taferelen. Ik was zó blij toen ik aan de andere kant van de weg ook zo'n gek zag fietsen. We waren de spoorbaan kwijt, het was duidelijk niet de goede weg. We fietsten de stad Korinthe in en werden bijna gelijktijdig tegengehouden door politie op een motor. 'Problem, problem' waarschuwde hij ons. Wij vroegen hem toch maar de richting van het kanaal waarop hij rechtdoor gebaarde en zei 'go, go, go' en we mochten door het lege stuk straat waar niemand dus mocht rijden door de afzetting, langs de politie én brandweer die aan de andere kant stond. Wij keken niet op of om en reden keihard rechtdoor. We zaten op ons fietsje midden in de stad waar iedereen door elkaar reed met auto's en brommers en absoluut geen richting aangaven. We hebben hele stukken gelopen met de fiets aan de hand en elke voorbijganger gevraagd welke richting we op moesten. Hier sprak niemand op straat Engels, uiteindelijk hebben we de weg gevonden via googlemaps.

Opeens stonden we bij het dorp Isthmía op de brug boven het Kanaal van Korinthe met aan beide zijden een voetgangers pad. 

Het is alle moeite waard geweest; in één woord indrukwekkend!! Het Kanaal is een kunstmatige waterweg. Het werd in het laatste decennium van de 19e eeuw met springstof en handwerk aangelegd op de plaats waar de landengte op zijn smalst is, namelijk 6343 m. Het lijnrechte kanaal is ongeveer 6,3 km lang, 23 m breed en zo'n 8 m diep. De rotswanden zijn op sommige plaatsen 79 meter hoog.

Helaas was het kanaal momenteel dicht voor scheepvaart. Normaliter maken grote vrachtschepen, maar ook zeilboten en plezierjachten  gebruik van het smalle kanaal. Wij zijn superblij dat we het gezien en gefotografeerd hebben. Voor de terugweg vonden we nu wel de goede route, weliswaar nog steeds over de autoweg, maar we bleven nu langs het spoor fietsen. Na de laatste rotonde en met oud-Korinthe in het zicht werden we door twee honden aangevallen en achtervolgd; ze hingen praktisch aan onze benen. Hadden we alles overleefd, kregen we dit nog voor onze kiezen. Van de weeromstuit waren we de richtingbordjes voor onze camperplek kwijt geraakt. Maar ...... we zijn heelhuids thuis gekomen en konden voor het eerst buiten heerlijk in het zonnetje bijkomen.