Hij kan het klussen niet laten .....
15 februari 2022 - Kalamáta, Griekenland
dinsdag 15 februari '22
Kalamáta
Het dreigde gisteravond toch weer even uit de hand te lopen. Een groep jongeren stond in een hoek van het parkeerveld met kei- en keiharde muziek. Ze lieten de motor van hun auto's brullen, maar gelukkig bleven ze alleen maar in die hoek. Toch gingen we een stuk naar voren om meer voor een bewoond huis te staan. We lezen de reviews van andere reizigers en iedereen heeft hier last van, tot zelfs moedwillig beschadigingen aanbrengen aan de camper aan toe. Wij zijn dus op ons hoede, zeker als we alleen staan. Het feit dat het helemaal niet warm is 's avonds heeft ze kennelijk doen besluiten om na een kwartier af te druipen. Om 6 uur vanmorgen werd ik door Ronald gewekt met de vraag of ik even uit het raampje wil kijken (ik lig aan de raamkant) of het soms marktdag is vandaag. We staan namelijk op het marktplein waar volgens google op zaterdag de markt is. We hoorden een vrachtwagen vlakbij stoppen en weer optrekken; dat was de vuilnisophaaldienst! Potverdikkie, nu was ik klaarwakker en kwam niet meer in slaap. We hadden het geweldige idee opgevat om naar de Ikea te gaan vanmorgen en voorafgaand vers brood te kopen om op de parkeerplaats bij Ikea te ontbijten. Google zei op een gegeven moment dat we op de eindbestemming waren gekomen, rechts van ons zagen we een ieniemienie Ikea. Alleen door een klein bord boven de ingang wisten we dat we echt bij een Ikea waren.
Wij wilden een lattenbodem kopen om zelf onze lattenbodems te vermaken. De camper is als bus heerlijk, maar de inbouw vinden wij niet echt hoogwaardig. De latten van de huidige lattenbodems zaten ver uit elkaar gemonteerd en bogen door, zodat wij ieder 's morgens uit een kuil in ons matras moesten komen. Meteen nadat we de voordeur door waren, zat de verkoopster achter een infodesk en vroeg of ze ons kon helpen. Ik gaf haar mijn briefje waarop ik het artikelnummer had geschreven. Tot onze stomme verbazing had ze die ook nog in voorraad. Er was ook een tweede verdieping, maar die was nog kleiner. Ronald merkte op dat er geen route op de vloer uitgestippeld hoeft te worden.
We konden de lattenbodem buiten om bij de afhaal ruimte ophalen. In totaal werkten er 5 mensen inclusief degene die onze QR-code checkte en diegene bij de afhaal. We waren de enige klanten en werden met alle egards behandeld. We zijn naar een ander parkeerveld aan de zee gereden en daar konden we in alle rust gaan klussen. Er stond een Griekse bestelauto met een open bak achter ons, waarvan de eigenaar na een uurtje verscheen en in zijn auto ging liggen slapen. Weer een uur later kwam een mevrouw zijn lunch brengen, waarvan hij weer even bij moest komen door verder te slapen. Toen hij uitgeslapen was en ons werk nieuwsgierig bekeek, vroegen wij aan hem of hij uit Kalaméta kwam en welk werk hij doet. Hij sprak echt helemaal geen woordje over de grens, maar hij lachte vriendelijk en stak af en toe zijn duim omhoog uit waardering. Ronald heeft uit die ene Ikea lattenbodem onze twee camper lattenbodems helemaal vernieuwd met nieuwe houdertjes en de nieuwe latten. Het was even een klus zonder goed gereedschap bij de hand, maar we denken dat we hiermee het probleem hebben opgelost.
Het was bewolkt maar wel heerlijk warm zodat we buiten konden zagen etc. Na dit geklus langs de lange boulevard geslenterd langs ontelbare terrassen en restaurants waar niemand of bijna niemand zit.
Er wandelen veel Grieken langs de boulevard als sport; achter elkaar in straf tempo heen en terug. De bebouwing aan de boulevard bestaat uit hogere gebouwen met een restaurant of bar op de begane grond. Af en toe zit er een huis tussen. Een paar van die huizen waren supermodern en chique en sommige waren de nog oude Griekse kleine wat vervallen huisjes. Vlak voor de haven zagen we een bizar grote camper met vrachtauto wielen het strand opdraaien. Dat willen we ook, dus omgekeerd, de camper opgehaald, naar onze achter buurman gezwaaid, onderweg water uit een strandkraan getankt en op het strand gaan staan. Práchtig. We verwachten elk moment dat we weggestuurd gaan worden. Niet veel later verscheen een nog grotere camper die in zijn geheel een vrachtauto-formaat heeft, om achter de eerste grote camper te parkeren. Het bleken bekenden van elkaar te zijn. Wij voelen ons gerust met twee van die kanjers naast ons. We staan aan de grote ronde baai, achter ons de stad en rechts de haven. Morgen gaan we de stad verkennen.
Klusje geklaard en mooie plek om hopelijk goed te slapen 😴