Van mooi weer, verse vis, naar boerenprotest, leuke ontmoeting en regen plus onweer

Woensdag 16 februari '22

Kalamáta

Onze bed ligt zeker beter, maar de matrassen zijn nog niet terug in de goede vorm. Even afwachten of dat nog gaat gebeuren. We hebben heerlijk geslapen aan de zee. De twee kanjers staan nog achter ons.

Prachtig zonnig en warm (18 gr) tot diep in de middag. Twee kano's gingen de spiegelgladde zee op. 

Na het ontbijt naar de haven gelopen en daar was het een drukte van jewelste. De vissersbootjes lagen in een hoek aan wal en verkochten hun verse vis zo uit het water. De vis lag namelijk in houten kratjes in het water en werd uit het water gehaald met een stok als iemand de betreffende vis wilde kopen.

De mannen en een enkele vrouw liepen van bootje naar bootje om te kijken wat er verkocht werd. Bij één van de bootjes stond een groepje katten te wachten op een lekker hapje; de visser sprak tot de katten en uit de handbeweging maakte ik op dat er meer niet  te halen viel.

Bij een ander bootje zag ik dat een kleine inktvis in het houten kratje lag, een belangstellende vroeg de prijs en samen met één andere vis erbij moest hij €9,- betalen. Ik had een lager bedrag verwacht.

Op alle terrassen aan de haven was het gezellig druk. Iets verderop zag ik de inktvis-koper aan het water zitten om de inktvis schoon te maken en te spoelen.

Ik vond het hartstikke leuk om hier te kijken en rond te lopen.

Wij zijn daarna de stad ingegaan om een terrasje te pakken voor koffie en iets lekkers. Hierna verder naar het centrum gelopen en we zagen de politie al van verre. Plotseling stonden we midden in een boerenprotest.

Zo'n 100 tractoren stonden op het plein midden in de stad, er werden toespraken gehouden en fotografen legden het hele gedoe vast. Ik vroeg aan een jonge vrouw waar ze tegen demonstreerden, ik begreep dat het in ieder geval om geld ging en dat de regering te weinig voor ze doet. Niet veel later gingen de tractoren één voor één de weg op om luid toeterend hun route door de stad te doen onder begeleiding van politie.

De omstanders waren trouwens heel rustig; niemand reageerde op deze actie. We liepen verder en kwamen midden tussen de flats een openlucht zwembad tegen.

Wat een leuk idee om dat zo te doen. Er staan veel appartementen complexen in Kalamáta van zo'n 4 tot 5 verdiepingen in verschillende kleuren. In vorige steden zagen we de vogelkooitjes op de balkons en dat is hier ook zo.  Met dit mooie weer zingen alle vogeltjes en hoor je het gezang over de straten.

Terug naar de camper om te lunchen en daar was het eigenlijk ook een 'drukte' van jewelste. Geregeld kwam een auto het strand op, de bezoekers zetten een tafeltje en stoeltjes neer, gingen oefeningen doen en daarna zwemmen. De oefeningen waren bij iedereen nagenoeg hetzelfde; een beetje slome langzame bewegingen met de armen,  wat heen en weer lopen en daarna heel rustig de zee in. Vaak deden ze hetzelfde in het water alvorens de baantjes werden getrokken. Na het zwemmen werd gerelaxed op de stoeltjes en over de zee uit gekeken. Alleen al door het kijken, werden wij  al 'zen'. Onze sport bestond vandaag trouwens uit wandelen. Er kwam bewolking en een behoorlijke wind opzetten. Een jonge man kwam bij onze camper en vroeg met name alles omdat hij in dit merk  geïnteresseerd is. Hij sprak prima Engels en vertelde over het leven in Kalamáta, over de corrupte overheid, over de lage salarissen (€ 500 per maand) en over zijn beroep als fotograaf. Toen we zeiden dat we verbaasd waren over de hoeveelheid locals op de terrassen en in de hippe koffietenten, antwoordde hij 'nee, dat is alleen maar in het weekend'. We lieten het hier natuurlijk bij, we kunnen er ook niet over oordelen. We zien veel, heel veel grote auto's en we zien veel, heel veel mensen met die bekers Freddo (ijskoffie) lopen. Er zijn hoegenaamd geen toeristen; dat is echt een handjevol. Hij raadde ons nog enkele bezienswaardigheden aan op onze vervolg route. Wij bedankten elkaar voor deze leuke en interessante ontmoeting. Er kwam steeds meer wind waardoor de golven goed hoorbaar zijn, nu zelfs met veel regen en pittige onweer erbij. We zijn met de camper het hoekie omgegaan, want  we wilden niet met die vele bliksem onder de boom blijven staan.

Bovendien ziet het er heftig uit zo over zee uitkijkend; flitst en dondert aan één stuk door. Gek idee, dat het in Nederland nu heel slecht weer is, maar hier op dit moment ook. Het is niet koud en we kunnen het makkelijk redden met een paar kaarsjes aan.  Morgen gaan we onze reis voortzetten naar de volgende 'vinger', de wijsvinger.