Een beetje geklust

Bij het krieken van het ochtendlicht wakker geworden van het kortdurende gekukel van het kleine haantje. Uren later écht wakker geworden en bij het openen van de deur zat de zwart-op-wit kip al voor ons trapje. Na het ontbijt tussen de weilanden met koeien en schapen naar Edam gefietst om toch nog wat te klussen bij onze vriendin Thea. Nog voor de corona-tijd hadden we al afgesproken dat Ronald een gat in het aanrechtblad zou zagen voor de kookplaat. Nu kwam het daar eindelijk van. Dit klusje was al gauw naar ieders tevredenheid geklaard en er was nog tijd over om een plank aan de muur te maken waar het koffiezetapparaat op kan staan en om een menshoge spiegel aan de muur te bevestigen. Tussendoor op het zonnige balkon tussen de geurende bloemen geluncht met geurige tomaatjes, sla met Turkse olijven en sappige perziken. We waanden ons op ons terras in Dalyan. Na een heerlijke douche in de namiddag, opgefrist terug naar de kaashoeve. Net toen ik dacht dat het verhaal hierbij zou blijven, kwam een jonge vrouw in kleurige kledij het terrein opgelopen. Eerst dacht ik dat ze héél lang haar had, maar het bleek een lange sjaal te zijn die ze over haar hoofd onder een felgroene klep links en rechts over haar oren liet hangen. Ze was duidelijk een zwervende vrouw op zoek naar wat? Er ontstond wat commotie en onrust bij de 'bewoners'. Zo ook bij ons. Ze ging bij onze buurcamper naast de stoeltjes waar de buurman en -vrouw aan een glas wijn zaten, op het gras zitten. Wij waren binnen om ons eten te bereiden en keken ondertussen naar wat er buiten gebeurde en vroegen onszelf af wat wij zouden doen als ze bij ons zou aankloppen. De buurvrouw maakte een broodje met een kan koffie voor haar klaar en de jonge goed en schoon uitziende vrouw verdween weer van het veld. Iedereen opgelucht. Onze buren vertelden ons dat de vrouw hen had verteld dat ze al dágen geen warme maaltijd had gehad en dat ze om een broodje met kaas had gevraagd. Nou ja, dat zouden wij ook gegeven hebben hoor, maar daar was het dus niet van gekomen.  Maar ....... niet veel later verscheen ze weer in beeld. Iedereen ging weer wat rechterop zitten. De vrouw ging voor het konijnenhok in het zonnetje zitten en trok haar spierwitte sokken uit om haar voeten te luchten. Het konijn en de kippen kwamen nieuwsgierig om haar heen sprokkelen. Ze pakte al haar tasjes en haar rieten koffertje uit en toen het wat killer begon te worden, trok ze al haar kleren over elkaar aan: een rok en een lange plaid om haar middel over de helblauwe lange broek met witte sterren, een dikke trui over haar t-shirt, een lang jack over haar trui en onder haar gifgroeneklep trok ze haar 'nep-pruik' strak over haar hoofd. Ze pakte er een terrasstoel van de hoeve bij om tussen de campers een shaggie te roken in de zon. Toen de zon onder ging, zat ze samen met een ander echtpaar aan een vers bakkie koffie. Normaal is de 'bewaker' er als de kippen bij als een nieuwe camper aankomt, maar nu is hij nergens te bekennen. Wij zijn dus heel benieuwd waar deze vrouw vannacht gaat verblijven. Morgen gaan we eerst naar de AH-XL om boodschappen in te slaan en daarna rijden we naar de boerencamping in Uitgeest waar we voor vier nachten gereserveerd hebben. Óp naar de 30 graden !!!!!