Een goed gesprek met een kip

Het is zondag en super mooi weer, toch vertrekt de een na de andere camper en de een zwaait de ander uit. Zodra een plekje leeg is, wordt deze onmiddellijk opgevuld door een al wachtende volgende camper. Het is ook een superplek en er zijn ontzettend veel campers onderweg in deze corona-tijd. Eerst naar Lambertszwaag waar we bij een serviceplek alles konden regelen: chemisch toilet legen en schoon maken, vuil water lozen, schoon water tanken én de was doen. In Nederland zijn niet veel serviceplekken, in tegenstelling tot Frankrijk waar je er een bij elk dorp kunt vinden. Na de grote schoonmaak zijn we onze vrienden in Zwaag gaan opzoeken. Altijd fijn om elkaar te zien, maar nu helemaal met hun kinderen en kleinkinderen erbij vanwege vaderdag. We hebben in hun heerlijke tuin koffie gedronken alvorens verder te trekken naar Simone's kaashoeve in Katwoude. Normaliter staat het hier ramvol met bussen met toeristen overal vandaan. Nu staan er zo'n 12 campers. Bij aankomst kwam een meneer op ons af om te vertellen dat hij hier de boel een beetje 'bewaakt' en wees ons de plekjes waar we zouden kunnen staan. Het terrein is zo gesitueerd dat je de ene kant inrijdt en dat je na de bocht langs de hoeve terug kan rijden naar de weg. Midden tussen de in- en uitrit is een soort driehoekig circuit met vier 'nep'-molentjes, een vijver met een bruggetje, een kippenren, een konijnenhok en een grote molen. We hebben eerst maar eens de hoeve bezocht en we werden ontvangen door een vrouw in Volendammer kledingdracht die ons uitnodigde voor een privé rondleiding. We bedankten haar voor het aanbod en gaven aan dat liever een andere keer te willen doen. Ze bleef wel bij ons om ons van de ene naar de andere ruimte te begeleiden: een kleine zaal waar lezingen gegeven worden, een klompen- en een kaasmakerij, allerlei posters met molens en Hollandse taferelen, een kartonnen Volendammer paar waar je je eigen hoofd in kon steken zodat het net echt lijkt. Daarna een uitgebreide winkel met Delfts blauw, oud Hollands snoep/koek en allerlei soorten kaas. Wij konden het niet maken om zonder iets te kopen weg te gaan en daarom gingen we met zo'n typisch toeristen kaasje de deur uit. Ze vertelde onderwijl dat ze bijna drie maanden geen werk had en ze geen toerist had gezien. Vanmorgen was de eerste bus met Franse toeristen geweest. Voor de Corona werkten ze met 50 personeelsleden en de laatste drie maanden met één tot drie. Wij gingen terug naar ons plekje en al snel liepen de kippen met ons mee en dreigden ze de camper in te stappen via het trapje. Dan zouden we toch echt niet weten wat te moeten doen. Ronald heeft de kip toegesproken en deze is verder met zijn of haar familie verder gegaan. Daarna kwam het 'bewakende' mannetje naar ons toe om het een en ander te informeren, zoals waar we vandaan komen en wat we gaan doen. Ronald had het al voorzien en bleef angstvallig in de camper. De man vertelde natuurlijk ook zijn eigen verhaal; zijn vrouw en hij kwamen uit Betondorp, gingen elke winter overwinteren in Portugal (zoals zijn ouders dat ook altijd deden), is 7x naar Marokko geweest met de camper en verblijft sinds een aantal jaar op dit terrein om de eigenaresse van de hoeve te helpen en beschouwde dit als vriendendienst. Verder had hij twee maal een half jaar als beroepsmilitair in Kroatië gewerkt en dat hij daar de meest gruwelijke dingen had meegemaakt. Net toen hij daarvan uitgebreid verslag van wilde doen, gaf ik aan dat ik dat niet wilde horen. Het begon een klein beetje te regenen en ik kon naar binnen gaan. Na het eten kwam onze vriendin Thea gezellig langs. De kippen zijn op stok en wij kijken terug op een leuke dag. Morgen een bezoekje Edam.