Op wereldreis en de 17de, 18de en 19de bestemmingen zijn .......

17. Madrid

18. Engeland (bij Apeldoorn)

19. Rome

Dinsdag 29ste juni; egaal grijs maar droog. 's Nachts heeft het eventjes licht geregend, maar dat mag geen naam hebben.  In de ochtend vertrokken alle campers om ons heen en wij vertrokken op de fiets. Eerst naar Ommen om een terrasje te pakken. Ommen ligt prachtig aan de rivier de Vechte. De winkels en wat terrasjes liggen rondom de kerk; de meeste terrassen liggen aan de kant van het water waar het rond lunchtijd gezellig druk is. Een paar minuten verder fietsen en je zit midden tussen de weilanden.  De fiets-TomTom is een uitkomst; vaak worden de leukste routes uitgestippeld en verschilt de heenreis van de terugreis. Madrid is geen dorp, geen buurtschap, maar een café in Spaanse stijl in Hessum. De buurman van het café, Jan van der Horst, heeft in vijf jaar tijd een kopie van De Nachtwacht geschilderd en sinds 1992 hang het in het café. We hebben iemand uit het café gevraagd om een foto van ons te nemen. Toen we verder fietsten kwamen we langs een boerderijwinkel waar allerlei streekproducten verkocht worden. Kennelijk is deze afgelegen winkel midden in het weiland bekend, want ze hadden zelfs een route door de winkel gemaakt zodat je ook langs kunstwerkjes werd geleid, zoals mooie geschilderde kaarten, voorwerpen van vilt en gedroogde bloemen. Wij kochten er 2 plakken krentenwegge, superlekkere boerenkaas, aardbeien van eigen land een boeren vanillevla. Drie keer raden wat wij na het eten als toetje hadden. We maakten een praatje met de verkoopster en toen ik zei dat er zoveel verschil zit tussen de verschillende delen van het land, antwoordde ze 'ja, de westerlingen zoals wij de mensen uit het westen noemen, zijn veel directer, dan slaan wij dicht. Wij zijn wat behoudender.' In de namiddag kwamen we weer thuis: lezen, spelletje spelen, drankje doen en eten. Af en toe kijken we even naast de camper naar de familie zwaluw; we konden nu duidelijk zien dat het 5 ! kleintjes zijn. In ruststand zie je een zwart hoopje, maar als er eten in aantocht is, dan verschijnen 5 wijd open gesperde snaveltjes. Er is één hele kleine rode camper aangekomen met een groen recht uitstaand luifeltje omheind door een windscherm waaraan een snoer kleine lampjes hangt. De ruimte is waarschijnlijk te klein om binnen te zitten, dus alles gebeurt onder het luifeltje. 

Woensdag 30ste juni 

Egaal grijs, windstil en dikke motregen; bah! Rond 10 uur vertrokken van de heerlijke plek op het stille landgoed. We hadden een fikse rit voor de boeg voor ons doen; 42 km naar het buurtschap Engeland in Beekbergen vlakbij Apeldoorn. In het boekje stond dat  we langs Paleis het Loo zouden komen, maar ik verdenk Ronald ervan dat hij als echte republikein eigenhandig de route heeft aangepast. De naam Engeland is in Gelderland afgeleid van de vroegere gezamenlijke weidegrond, ook wel enkel genoemd. Het eerste gebied heette Enkenland en is in de loop van de tijd veranderd naar Engeland. We hadden wel zin om met dit weer meteen door te rijden naar de volgende camperplaats in Hurwenen ruim 90 km verder. Hurwenen ligt praktisch aan de Waal iets ten noorden van Zaltbommel. Voor de camperplaats 'Het uilennest' moesten we dwars dóór een grote hal rijden om er aan de andere kant weer uit te komen. Bij aankomst was ik lopend poolshoogte  gaan nemen, want het was wel een heel vreemde situatie. Halverwege de hal stond een camper waarbij een echtpaar de fietsen op het fietsenrek aan het zetten was. Van hen hoorde ik dat we goed zaten en dat we een plek konden uitzoeken op het veld. De eigenaren van het Uilennest zijn zelf op vakantie en er is iemand af en toe aanwezig om een oogje in het zeil te houden. Zij hadden hier met veel plezier gestaan en gingen huiswaarts. Toen wij met de camper er aan de andere kant van de hal uitreden, kwamen we op een ruim grasveld terecht waar links en rechts 8 campers zouden kunnen staan. Het veld is groen omzoomd met bomen en struiken. Het ziet er prima uit met een picknicktafel met bloembakken, een toilet en in de hoek van de hal is een info ingericht met folders, boeken, wandel- en fietsroutes. Er was net voor ons een camper aangekomen en dat was het ; wij waren de tweede op het veld. Nadat we gesetteld waren, hebben we de hal wat beter bekeken. Bijna de helft bestaat uit een afgesloten deel waar champignons gekweekt worden. Het is koel in de hal en het ruikt gronderig. Er stond een Bulgaars busje waarvan de chauffeur de kratten met de bekende blauwe bakjes met champignons aan het inladen was. Ik informeerde het een en ander, maar hij begreep me niet en hij sprak slecht Nederlands. Wat ik van hem begreep was dat dit de laatste lading voor vandaag was. Op een aanplakbiljet stond dat op donderdag ochtend geen campers door de hal kunnen rijden vanwege aanlevering van benodigdheden voor de champignonkwekerij. Na de lunch werd het droog en gingen we wandelen naar Rome. Lopend langs de Waal waar we vele vrachtschepen zagen die door een natte mistige grijze lucht voeren; weer een heel andere ervaring! Aan de andere kant van het klompenpad wat we toevallig volgden, lagen de prachtigste dijkhuizen. Heel veel ooievaarsnesten: één op de top van een oude schoorsteen van een niet meer bestaande steenfabriek en wel acht in een hoogspanningsmast. Voor het buurtschap Rome moesten we een behoorlijk stuk verder lopen tot en met de Maasdijk die wat landinwaarts afbuigt. We zitten in het land van Maas en Waal. De regen kwam inmiddels weer recht naar beneden. Aan de Maasdijk bij het dorp Rossum hebben de bewoners van de dijkhuisjes aan de andere kant van de dijk de leukste tuinen ingericht met een pipowagen en met lange tafels, speelplaatsjes en romantische zitjes. Door een bord aan de kant van de dijk van een Bed & Breakfast 'Op Rome' kwamen we erachter dat we al in het buurtschap waren aangekomen. We hebben bij dit bord een selfie gemaakt, want er stond nergens een bordje Rome of zoiets. De meest aannemelijke reden voor de naam van de buurtschap zijn de vele Romeinse vondsten die in Rossum gedaan zijn. We zijn via een andere route terug gewandeld, na uren lopen, waren we weer bij onze champignons en er was inmiddels een Duitse camper bijgekomen. Het is jammer dat het zo'n rot weer is, want de omgeving is práchtig en indrukwekkend. Ik denk dat het zodirect pikkedonker gaat worden; er brandt één minuscuul lampje boven de deur van de hal en dat is het.