les grandes caravanes et campeurs!!!!

Door de heldere nacht was het behoorlijk afgekoeld en daardoor heerlijk geslapen. Op deze ochtend ook rumoerig rond onze camper, maar nu door de komst van enorme grote campers die er uitzien als vrachtauto mét aanhanger. We stonden dus aan de buitenkant van het plaatsje Grandvilliers waar de kermisuitbaters hun wagens konden zetten. Ze plaatsten met groot gemak hun prachtig glimmende als nieuw uitziende wagens op de meest smalle stroken grond, nonchalant en nauwelijks aan hun stuur draaiend achteruit inparkerend op een milimeter langs stenen rotsbrokken. Degene die aanwijzingen geeft doet dat ook met minimale bewegingen. Daarna werd de elektriciteitskast eigenhandig verbouwd zodat de vuistdikke kabels die op de straat geplakt warenaangesloten konden worden. Ook de waterleidingen werden door en doorgeschakeld, soms vanuit meerdere campers/caravans, met dikke slangen en pvc buizen. De samenwerking verliep geluidloos. De 'vrachtauto's' werden aan alle kanten uitgeschoven en de luiken werden geopend zodat de ramen vrij kwamen. Geweldig om te zien. Wij hebben onze camper maar verzet voordat we ingesloten zouden worden. We gingen dicht bij de 'camping' staan waar al talloze campers en caravans en auto's stonden inclusief buiten staande keukens, barbecues etc. Een oudere vrouw, zeg maar van mijn leeftijd, met een grijze paardenstaart, zwarte legging, dikke rok, vormeloze trui en daaroverheen een al even vormeloze bodywarmer, was druk bezig met groenten in de keuken en ware boomstammen op de barbecue. De mannen stonden inmiddels gezamenlijk te babbelen toen ik buitenkwam en zei dat we over een paar uur zouden vertrekken. Pas de problème, nadat ze gevraagd hadden waar wij vandaan kwamen. Na het ontbijt even over het schattige dorpsplein gewandeld waar net een mooie simpele kerk uitliep met rouwende mensen. Midden op het plein werd de kermis opgebouwd. In de winkels hebben de mensen een mondkapje op, maar op straat meestal niet. In de wat grotere plaatsen draagt wel bijna iedereen een mondkapje op straat. Wij vinden de sfeer tot nu toe gemoedelijk en vriendelijk. We hebben tot nu toe geen enkele andere Nederlandse camper gezien, eigenlijk geen enkele toerist gezien. Dat is heel opvallend.

We hebben de tolwegen uitgeschakeld op de Tomtom, wat inhoudt dat we via de D-wegen (meestal evenwijdig aan de péage) rijden en wat ook inhoudt dat we dwars door de natuur, de dorpen en ook soms door een stad geleid worden. Bij Rouen was dat geen straf, want bij aankomst ligt Rouen aan je voeten; prachtig zo vanaf de hoogte in het gefilterde zonlicht. Na Rouen begon het geduvel weer van om de paar minuten (voor je gevoel) een rotonde. We werden beloond met een hele mooie geciviliseerde camperplaats in Broglie bij het oude stationnetje aan een riviertje. En .... we zien hier de eerste Nederlandse mede-camperaar, twee Engelse en één Belg. Eindelijk kan ons wasje drogen aan het rek buiten. Het is half bewolkt half zonnig en de temperatuur is aangenaam. Broglie is een schattig dorp met een mooie kerk en veel vakwerkhuizen waar geen mens te zien is. We gaan toch niet richting Quiberon want we willen liever naar de Vendée en dat is net een andere richting. We gaan zodirect genieten van onze heerlijk uitziende hapjes die we gekocht hebben bij de Charcutier onderweg.