ORANJE !!!!!!

Op zich hadden we ons vooraf voorbereid op wat we zouden doen als Frankrijk oranje of rood zou kleuren. Maar nu het zover is, is het toch om zenuwachtig van te worden. We hebben onze plannen dan ook gewijzigd en gaan donderdag richting België en we slaan Quiberon over. We zijn nu aan het uitzoeken in welke gele gebieden we kunnen overnachten en waar we wellicht nog wat kunnen fietsen en/of wandelen. De afstand vanaf hier naar huis is ruim 1000 km en wij willen zo'n 200 km per dag gaan reizen om het leuk te houden. Misschien blijven we nog her en der in België hangen of we zoeken nog wat leuke plekjes in Nederland. Wel gek dat we uiteindelijk in rood Noord-holland komen. Alles is mogelijk, maar dat we hier weg moeten, is duidelijk. We waren al die tijd de enige toerist op twee Nederlandse echtparen na, maar nu zijn we écht helemaal alleen. Terwijl het eiland overspoeld wordt door campers, zien we er geen enkele buitenlander tussen. We hebben een mooie fietstocht gemaakt naar het uiterste noorden; de punt. Het landschap op dit kleine eiland is heel afwisselend: zee, strand, duinen, haventjes, dorpjes, een stad, zoutpannen, aardappelvelden, groen. De aardappelen die op het eiland groeien en in de maand mei worden geraapt, zijn bekend. Verder verdient men zijn/haar brood met huitres, moules en sel. Aan het begin fietsten we langs een autoweg en soms moesten we oversteken om de route te vervolgen. Altijd stoppen de automobilisten, maar als iemand een keer niet stopt, dan is diegene ook meteen onvriendelijk en roept ons toe dat we of moeten stoppen of aan de kant moeten etc. Maar gelukkig is deze laatste echt een uitzondering. Onze fietspaden liepen verder bijna aldoor zonder ander verkeer. We komen regelmatig fietsers tegen maar ook groepjes wandelaars. Op ons landkaartje staan zowel fiets- als wandelroutes uitgestippeld. Het is een prachtig eiland, overal vér uitzicht en altijd de heerlijke zeegeur. De dorpjes met witte huisjes met lichtblauwe luiken voor de ramen zijn beeldschoon, alhoewel het vaak wel een verlaten indruk maakt. De luiken zijn gesloten en geen mens te zien. Hoe kan dat toch? Zijn het huizen van toeristen, wonen er geen mensen, zijn de mensen aan de siësta? Geen idee. We begonnen vanmorgen met wat bewolking maar in de middag trok de lucht helemaal open en konden we nog even lekker op het strand zitten kijken naar het snel opkomende water en schelpen zoeken. Ik heb hele vreemde schelpen gevonden, het begint met een steentje en daar heeft zich een half ronde schelp aan vast gezet en aan deze schelp weer een nieuwe etc.; heel apart. Het zijn net partjes die aan elkaar zitten zoals bij een mandarijn. Morgen gaan we wandelen naar de 'passage du Gois' dat is de weg van ruim 4 km lang die droog valt bij eb en waar de auto's over kunnen rijden om het eiland te bereiken in plaats van de brug te nemen. Het is bijna half negen, de zon is onder en een klein buitje valt. De herfst is in aantocht.