Joehoe; wij zijn verlie-iefd!!

Wat een goed begin van de dag: Fleur jarig (37 jaar geworden), lekker weer en een prachtige route voor de boeg. Eerst naar de Hyper-U, een héle grote en heerlijk om te winkelen. Ik heb een in Nederland wonende Fransman gegoogeld die allerlei lekkere dingen meeneemt naar Nederland en die heb ik overgenomen. Dat was hartstikke leuk om die te zoeken o.a. het volgende: hele lekkere vinaigrette van 'Maille', natuurlijke huidverzorging van 'La Provencale Bio', siroop van 'Monin' en een potje kruiden Persillade van 'Ducros'. En zo staan er nog een aantal dingen op mijn lijstje. Aansluitend ontbijtje in de camper op de parkeerplaats en Fleur toegezongen. Op weg naar Ile de Noirmoutier een rit van 46 km en zó zou ik de hele tijd wel willen rijden, heerlijk door natuur en kleine leuke dorpen. Er rijden ongelooflijk veel campers in de rondte en wat we vroeger altijd zo leuk vonden, doen ze nu nog steeds; zwaaien naar elkaar. Daar moeten wij altijd zo om lachen. Soms zwaaien zowel de man en de vrouw, soms alleen degene die rijdt door één hand een beetje op te lichten van het stuur. Soms begint iemand al te zwaaien vóór wij bij de rotonde aankomen. Wij doen natuurlijk precies hetzelfde terug! Maar omdat er zoveel campers zijn, hebben wij het gevoel dat we de hele tijd aan het zwaaien zijn. Misschien toch eens overstappen op zo'n kartonnen hand die je op het voorruit kan plakken en vanzelf heen en weer gaat. Over een korte brug naar het eiland en meteen waren we verheugd bij de aanblik. We hadden ook kunnen kiezen om over een bij eb drooggevallen weg te rijden, maar dat lijkt ons echt eng. Maar dat is natuurlijk wel heel bijzonder! We hebben een camperplaats uitgezocht midden op het eiland op het smalste stuk, het eiland heeft een beetje de vorm van een diabolo. Als het goed is, kunnen we makkelijk links of rechts de zee bereiken. Bij aankomst stond een rij met campers voor de ingang en degene die voor ons stond, vertelde dat de automatische slagboom het niet doet, althans we kunnen niet betalen aldaar. Deze aire hoort  bij een camping daarnaast en ik had nog één minuut vóór de siësta om naar de receptie te rennen. Ik heb meteen voor drie nachten betaald en ik kreeg een code om de slagboom omhoog te laten gaan. Wij hebben ons geïnstalleerd op een grote aire de camping car. Veel Franse camperaars gaan kennelijk met vrienden en/of familie op stap valt ons op want vaak staan ze bij elkaar of tegenover elkaar zodat de camperdeuren én de zonneluifels naar elkaar toe open gaan. Ze bezetten hiermee drie camperplekken met twee campers. Maar goed; er is voldoende ruimte. Wij zoeken altijd een 'hoek'-plekje zodat we onze stoeltjes etc. makkelijk buiten kunnen zetten en dat is gelukt. Na de koffie met iets lekkers (om de verjaardag van Fleur op afstand een beetje mee te vieren), zijn we gaan rondwandelen. Wat is het hier leuk en vooral mooiiiiiii! Een schattig dorp met vele leuke huisjes, wit met blauwe of turqoise luiken, een eenvoudige kerk met aansluitend het kerkhof en dat allemaal met groen omzoomd. En de zee is hier om de hoek met hele grappige molens op de weg ernaar toe. De zee was ver teruggetrokken en de mensen scharrelden op het drooggevallen zand. Er hangen af en toe zware wolken, maar toch piept de zon er doorheen met zo'n 24 gr. Met dat beetje zon af en toe, was het een sprookjesachtig gezicht. Zo rustig, zo'n fijne sfeer, zo heerlijk ruikend en zo schilderachtig mooi. Echt om verliefd op te worden. Als het hele eiland zo is, dan raad ik iedereen aan hier eens naar toe te gaan. Ik hoop dat jullie de sfeer ook proeven aan de hand van de foto's. Ronald heeft twee kleine geluidsboxjes gekocht zodat we niet meer afhankelijk zijn van de autoradio. Een glaasje bubbels, een lekker kaasje, spelletje en heerlijke muziek. Wat wil een mens nog meer?