‘Ga bij de rotonde rechtdoor, neem de tweede afslag’

Gisteravond werd op de camperdeur geklopt en een medecamperaar vroeg ons of wij een pizzeria in de buurt hadden gezien. Wij antwoordden dat we die niet hadden gezien, sterker nog we hadden alleen een banketbakkerij gezien. Hij zei dat die pizzeria juist heel bekend is in deze omgeving. Hij ging verder met zijn zoektocht. Toen wij hem een uurtje later met een pizzadoos zagen lopen, werden we wel nieuwsgierig. Werkelijk één keer naar links kijken en we zagen dit ‘beroemde’ restaurant. Het stond overvol met auto’s; het lijkt of het restaurant helemaal vol zat. Jammer dat we dat niet tevoren wisten of hadden gezien. Grappig dat dit dorp van ‘niks’ toch een bekend restaurant heeft. Het werd buiten helemaal helder, dus koud! Het dekbed weer tevoorschijn gehaald en boven op de fleecedeken gelegd. We wilden vanmorgen ontbijten bij een grote supermarché. We hebben Angoulême driemaal in de rondte gereden, maar er was geen enkele supermarkt open. Ja, een kleine intermarché was open en toen hebben we toch maar ons eigen ontbijtje in de camper gemaakt. De dochters hebben gebeld en ge-whatsapped omdat het Moederdag is. Het is prachtig weer; helemaal blauw, maar frisjes (zo’n 18gr). Vandaag gekozen voor een zogenaamde D-route en dat betekent véél rotondes. Gemiddeld om de drie minuten zei Bram van de TomTom ‘ga bij de rotonde rechtdoor; neem de tweede afslag’. Er zijn ontzettend veel campers op de weg en ontzettend, ontzettend veel caravans komen ons tegemoet! Het lijkt wel een soort afspraak om allemaal bijelkaar te gaan staan. Het zijn namelijk allemaal grote caravans die getrokken worden door busjes. We hebben zeker meer dan honderd gezien. Het goede van op zondag rijden is dat er geen vrachtauto’s rijden. Het was best relaxed. De lekkernijen bij de patisserieën zijn overheerlijk en wij kunnen ze niet weerstaan. Elke dag hebben we iets bij de koffie onderweg bij een koffie-stop. Na de vakantie maar weer aan de sport. Om een uur of vier kwamen we aan in dit sprookjesdorp Villedômer. Een camperplek voor 8 campers, waar nu inclusief ons twee campers staan. Midden in het dorp en in het groen, aan de rand van een petanque baan en een speeltuintje. Voor ons een park met bruggetjes over een helder riviertje, achter ons de trap naar de hoofd dorpsweg. Rechts de discussies over het Petanque spel en horen we de ballen tegen elkaar tikken. We zijn in het dorp gaan wandelen en wij vinden het elke keer weer ongelooflijk dat álles dicht is; het enige restaurant is dicht en er is geen terrasje te bekennen. Er wandelen wat dorpsbewoners die met elkaar kletsen en twee ‘opgeschoten’ jongens rijden met hun mountainbikes door het riviertje. Er wordt een hond uitgelaten en wij liepen er; dit was het. Ik vraag me altijd af wat er van je wordt als je hier geboren bent en opgroeit. De omgeving is zo mooi en rustgevend. Er staat een bordje dat er rekening wordt gehouden met de energie. De led- straatlantaarns zijn nadrukkelijk aanwezig. Uit de wind heb ik toch met mijn glaasje wijn en een stokbroodje verrukkelijke Franse kaas in de zon zitten genieten. Hier zou ik best een weekje kunnen blijven, ware het niet dat ik nu ook graag naar huis wil. Een mens zit toch gek in elkaar. Morgen gaan we richting Rouen.