Sandy beach

Vanmorgen toch nog geklauterd om het kasteel te bezoeken. Eerst een ontbijtje genomen in een restaurantje. Een jonge man, strak in het pak, kwam binnen en ging aan de bar staan terwijl hij op zijn telefoon bezig was. De ober zette eerst een chocomel neer, daarna een broodje en daarna een espresso. Zonder een woord wederzijds. Wat een cultuur verschil; hier komen moeders, vaders, opa’s, oma’s, jonge mannen en vrouwen in keurige werkkleding, etc. binnenlopen voor een koffie en/of een broodje. Meestal staand aan de hoge bar. Deze ober kende zijn gasten, want zodra er een klant binnenkwam, wist hij precies wat diegene wilde hebben. Ik zou zo graag een beetje van deze cultuur in me hebben. Maar ...... de prijzen zijn hier dusdanig dat je het ook makkelijk kunt doen. Afijn, na dit heerlijke ontbijt, zijn we naar boven gelopen. Ik had gelezen over een kasteel op de top en daar leek het ook op als je keek vanaf waar wij beneden met de camper stonden. Maar ‘het kasteel’ bleek een best mooi hotel te zijn. We konden wel een kleine archeologische vondst van de fundering van het oude kasteel bewonderen, al was dat alleen een hoopje oude stenen in min of meer de contouren van de muren van destijds. Toch was het de moeite waard. Er stond een schattig kerkje en het uitzicht was werkelijk adem benemend. Ook het feit dat wij helemaal alleen rond liepen, was heel speciaal. Daarna op pad richting kust. Grotendeels via de snelweg en soms een tolweg. Omdat wij bij binnenkomst van Portugal via de creditkaart toestemming hebben gegeven om tol automatisch af te schrijven, kunnen we nu steeds doorrijden bij de tolpoortjes. Wel zo handig. Vlak voor Lissabon, gingen we via een enorm lange brug over de brede monding van de Rio Tejo en zagen we de stad Lissabon links en rechts in vol ornaat verschijnen. Geweldig! De snelweg gaat door een buitenwijk van Lissabon en we waren er dan ook soepeltjes doorheen gereden. Niet lang daarna waren wij op onze bestemming Foz do Arheljo. We staan op een enorm camperpark aan de zee, of eigenlijk aan een binnenzee, want verderop gaat het door een smalle doorgang over in de Atlantische oceaan. We staan naast een Engels echtpaar met vier honden die in Frankrijk zijn gaan wonen en ze hebben sinds kort ook een huis op 5000 m2 in Noord Portugal gekocht. Vanmiddag zijn we het dorp gaan verkennen, maar helaas is dat er niet. Het contrast met gisteren kan niet groter; hier zijn de huizen super mooi en er staan mooie hotels. Ook worden nog nieuwe hotels gebouwd. Het bestaat eigenlijk alleen maar uit strand en wat voor een; ik heb nog nooit zo’n witte zandvlakte gezien. De blauwe binnenzee is heel rustig, en op de oceaan zijn de golven hoog en wild. Op de binnenzee wordt volop aan kitesurfen gedaan. We hadden vanavond uit eten willen gaan, maar niet in een strandtent. Pal aan het camperpark heb ik lekker op het strand geslapen; helemaal alleen. Ronald was bij de camper gebleven. Het is nog steeds prachtig weer met volop zon, toch heb je hier aan de westkust met een wat koude wind te maken. ‘s Avonds kunnen we niet buiten blijven zitten. We gaan morgen ietsje verderop

naar São Martinho do Porto.