Die gekke Hollanders toch!

Het is al snel behoorlijk warm en wij gingen wandelen na de koffie met tarte tatin. In principe volgden wij de 'Flow vélo', maar dan  'à pied'. Terwijl elke normaal mens en zeker de Franse lekker geniet van zijn of haar siësta, liepen wij als gekke Hollanders in de gloeiende zon met zo'n 27gr. Wij vonden het niet erg, wij voelden ons volmaakt gelukkig. Het pad liep voornamelijk langs La Charente. Onderweg kwamen we een groep middelbare scholieren tegen die les kregen in tekenen, twee fietsers en twee vissers. De scholieren dragen allemaal een mondkapje; ook buiten. Wij hebben ruim drie uur gewandeld in de stille natuur en door kleine stille nederzettingen en pas richting camping, kwamen we weer op een smalle auto-weg. We hebben voldoende stappen gezet voor de komende week, denk ik zo. Even douchen en meteen de was gedaan. Op de camping staan een aantal hele kleine tentjes. We zagen een paar per fiets arriveren en één man kwam lopend aan met zijn bagage en tent op z'n rug. Het doet ons denken aan onze vakantie naar Frankrijk toen we begin 20 waren. We hadden een beigekleurige Daf 33 voor 100 gulden aangeschaft om op vakantie te gaan. Hij leek ons zo onbetrouwbaar dat we er rekening mee hielden dat we Daf-loos terug zouden moeten keren. Om die reden hadden we een kleine lichtgewicht tent gekocht met idem dito slaapmatjes. De achterbank hadden we los geschroefd zodat die bij aankomst als stoel bij de tent kon fungeren. Als we een berg tegenkwamen, begon de Daf aan alle kanten te rinkelen als een wekker, bij afdaling zweeg hij tevreden. We hadden kennelijk veel bekijks, want bij aankomst op een camping wist men te vertellen waar ze ons onderweg hadden zien rijden. Wij pruttelden rustig door en vier weken later reden we heelhuids weer terug naar Nederland. Vanaf Frankrijk tot en met in Nederland hingen we achter een Noorse grote vrachtwagen en haalden zodoende makkelijk 80km tot 90km per uur. Als er onverhoopt iemand tussen ons in kwam rijden, schudde de Noor deze indringer van zich af. In Nederland aangekomen, sloeg de vrachtwagen in Eindhoven af onder luid getoeter en gezwaai. Thuis gekomen, hebben we onze trouwe Daf voor 100 gulden verkocht aan de sloop. Dát zijn nog eens herinneringen hè; heerlijk!

Ronald is nog even naar de Leclerc gefietst om wat flessen gewoon water in te slaan; het water hier uit de kraan is zo vies. We zitten inmiddels lekker in de schaduw aan onze 'nep'-champagne met een kaasje aan een spelletje. Vanavond gaan we de volgende camperplek op Ile de Ré zoeken waar we morgen naar toe gaan.