De Tour de France komt eraan!!

Vanmorgen de wekker gezet voor de bakker. Ik dacht dat hij het gisteren had over huit heures, maar het bleek huit heures et demi te zijn. Na dit vroege ontbijtje met verse croissants en een stokbroodje konden we er weer tegenaan en vertrokken op tijd voor onze volgende bestemming. Eerst naar de Leclerc om te tanken en boodschapjes te doen en daarna op weg naar Ile d'Oleron. Het is warm en zonnig en we vermeden de péage. Zo'n 35 jaar geleden hebben we een superfijne vakantie in de Vendée gehad samen met de kinderen toen ze nog klein waren. Wij voelden ons toen zo goed, dat we serieus keken naar een stuk grond om een camping te beginnen. Haha grappig om daarover te fantaseren hoe het leven dan heel anders zou hebben gelopen. Ik herinner me vooral de enorme velden vol zonnebloemen. Vandaag reden we tussen die enorme velden met zonnebloemen alleen waren ze nu bruin of hun kopjes hingen zwart verdord naar beneden, wat ook weer een mooi effect had. Een heel enkel veld stond nog heldergeel in bloei. Vandaar de herinneringen die bij me opkwamen. We kwamen onderweg ontzettend veel campers tegen die van Ile d'Oleron af kwamen, dat zette ons aan het denken. Is het eiland soms opeens oranje geworden?? Om 15.30 uur stonden we in de rij voor de receptie van de door ons uitgezochte camperplek. Iedereen sprak over de Tour de France en we zagen op het informatiebord dat de Tour op dit eiland komt vandaar dat het zó druk is. Het was inmiddels behoorlijk warm en iedereen stond puffend achter zijn of haar mondkapje vol spanning te wachten of er nog een plekje vrij was. Toen wij aan de beurt waren, konden we nog kiezen uit 4 plekken. Als we er één uitgekozen hadden, moesten we dat weer bij de balie melden. Wij op weg over de paadjes volgeladen; afschuwelijk. Op de eerste plaats stond een mevrouw en die zei dat zij het plekje al hadden uitgezocht. Op dat moment passeerde een achterkomende camper ons en parkeerde die op het tweede vrije plaatsje. Tja dan maar een andere tactiek; ik ben uit de camper gestapt en ben op de derde open plek gaan staan. Ronald kwam met de camper achter mij aan. De Fransman naast ons heeft zijn luifel strak aan het nummerpaaltje gezet. Deze paaltjes geven het nummer van de plek aan en normaliter zet je je camper in het midden tussen de twee paaltjes. Dit houdt in dat wij vlak naast zijn camper staan. Toen wij achteruit inparkeerden, schuurde de takken van de boom waar we onderstaan, over het dak en één tak brak zelfs af. Gatver wat een gedoe; we houden helemaal niet van die massa's en nu staan we er toch tussen en nog wel voor drie dagen. Ik mopperde en foeterde wat voor me uit toen de Belgische buurvrouw aan de andere kant zei dat we best een beetje van hun ruimte konden gebruiken. Toen we eenmaal aan ons drankje met kaasje zaten, keken we zo eens om ons heen en bleek dat we helemaal niet zo verkeerd zaten. We raakten aan de praat met onze buurtjes, een Belgische jonge vrouw met haar Nederlandse echtgenoot die elk jaar een camper huren en eigenlijk altijd naar Frankrijk gaan. Zij vertrekken jammer genoeg morgen om uiteindelijk het festival Off-Courts à Trouville-sur-mer vlakbij Deauville te bezoeken. Alle bezoekers zijn gekleed in jaren 1900 kleding, zo-ook onze buren. Zij showde haar zelfgemaakte kostuum met prachtige hoed. De sjerp om de hoed correspondeerde qua kleur met de door haar met de hand geborduurde ceintuur. Het zag er indrukwekkend en prachtig uit. Van beroep is zij visagist en ze organiseerde evenementen tot ze haar baan door corona verloor. Sinds lange tijd heeft ze deze hobby en haar echtgenoot is in de loop van de tijd mee gaan doen. Ze liet foto's zien waarop ze beiden in vol ornaat te zien zijn; heel bijzonder! Morgenochtend is er markt van de lokale producten. We zijn rozig van de lange warme dag inclusief avondwandeling aan zee. Het is donker en stil om ons heen en we zoeken ons bedje op.