De koperen ploert

Daar is’ie weer; de koperen ploert! Heerlijk. We zijn na het ontbijt met de heerlijke verse Lidle-broodjes en na de grote schoonmaak vertrokken naar Malaga. Een mooie korte rit langs de kust. We hebben een camperplek gevonden op een super groot terrein naast de Carrefour. Nu hebben we alle grote supermarkten wel gehad, maar deze is zó lekker. We hebben verse salades, kaasjes, tapas en wijn ingeslagen. Eerst even in de zon geluierd (24 gr.) en toen de metro opgezocht. Deze bleek dus op 5 minuutjes afstand van ons de eindhalte te hebben. Tjeetje wat handig is dit. Binnen een kwartier in de binnenstad. Ook weer prachtig. Veel mooie gebouwen. De stad ligt echt aan de zee, dus op een gegeven moment zagen we een groot cruiseschip in de haven liggen, maar ook eigenlijk in de stad. Het is geen groot centrum, goed te belopen om vele bezichtigingen te doen. Natuurlijk een terrasje pakken en een Malaga-ijsje eten. Tegen zessen weer terug op de basis. Er staan zo’n 25 campers aan twee zijden van het enorme vierkante terrein. Een half uurtje geleden kwamen een stuk of vijf auto’s oefenen met rijden: stoppen, optrekken, de hoek om, vierkantjes rijden. Tussendoor kwam een scooter hetzelfde doen. En als klap op de vuurpijl kwam een paard en wagen rondjes rijden. Knettergek om te zien. Links van ons staat één redelijk oude camper waarvan het ruit is afgedekt met een rode rieten mat. Volgens ons is dit de enige ‘vaste’ bewoner op de parkeerplaats. Er wonen een man, een vrouw en een klein jongetje tussen de 2 en 3 jaar oud. De man was vanmiddag aan het jongleren met een stelletje stokken, de vrouw had aan iedere arm twee hoepels en deed daarmee allerlei kunstjes. Het kleine jongetje heeft al die tijd een grote rode helm op zijn hoofdje en heeft zeker een uur met gras gespeeld: hoopjes gras op een rijtje gelegd, hoopjes gras op elkaar gestapeld en een baan gemaakt van gras. Verder fiets hij in de rondte op een klein loopfietsje. Zojuist gingen vader en moeder stijldansen midden op het terrein terwijl het jongetje eromheen fietste. Het fascineert mij hoe zo’n gezinnetje leeft en waarschijnlijk hun geld verdient met optreden in de stad. Ze hebben een vrij leven en het jongetje lijkt me zo blij. Morgen gaan we een wasserette opzoeken want dat is wel een keer nodig en daarna een plekje zoeken in Marbella