Goede beslissing geweest, maar ......

het is nog steeds niet zo dat ik zeg 'ga naar Brem-sur-Mer'; nee dat niet. De camperplaats liep helemaal leeg! Het valt ons op dat er meestal niemand naast ons gaat staan tot er nog een Nederlandse camper aankwam; de eerste sinds bijna drie weken. Dit koppel uit Sittard kwam niet helemaal naast ons, er zat nog een lege plaats tussen. Het is nu zo rustig dat iedereen ruim kan kiezen. Zij reizen met een buscamper en heel af en toe denken we daar ook aan. Zij vroegen ons even binnen zodat we konden kijken hoe dat er uitzag. Het is natuurlijk een stuk kleiner en we houden van de onze dus dat is nog wel even een beslissing die we niet zo 1, 2, 3 nemen. Het enige wat we kunnen bedenken is dat we een bed in de lengte wel fijn zouden vinden. Onze buurtjes gingen per fiets de buurt verkennen en wij te voet. Na het ontbijt en de koffie op stap gegaan. Stom om op dat tijdstip, namelijk 12.15 uur midden in de hitte van maar liefst 32 gr. te starten. Vanaf onze camperplaats een route met gele streepjes aangegeven van 3,5 uur. Het was inderdaad prachtig, niet spectaculair of zo, maar gewoon mooi. Heel afwisselend van grote open vlaktes, wijngaarden, maisvelden, weilanden en bos. Wij hebben de wandeling in drie uur gedaan en we zijn geen mens tegen gekomen. Wel een kudde koeien op een stuk grond zonder één enkel grassprietje, midden in de zon. Een van de koeien liep behoorlijk kreupel en ik heb begrepen dat dat heel pijnlijk is voor een koe. Aan de andere kant van deze boerderij lag een gîte en dat echt in de middle of nowhere. Deze boer hield zich waarschijnlijk meer bezig met zijn gîte dan met het welzijn van zijn vee. Als je dit ziet (zie foto), word je acuut vegetariër. Soms kwamen we een schattig gelegen huisje tegen waar net nieuwe ramen in zaten en waar de oude rommel er nog voor lag. Wij zeggen dan tegen elkaar 'die komen het volgende seizoen weer terug om verder te klussen'. We denken namelijk dat het Nederlanders of Engelsen zijn die zo'n huisje hebben gekocht en het dan moeten opknappen. Het valt ons verder op dat er bij de boerderijen of huizen die afgelegen liggen bijna nooit een hond is om te bewaken, behalve vandaag bij een grote loods. We hoorden al vanaf een afstandje enorm dreigend geblaf en we moesten door; strak voor ons uit kijkend en pal naast elkaar lopend. Gelukkig voor ons, zaten de beesten in een hok. Er waren twee bezienswaardigheden: 1) een menhir en 2) een kleine ruïne van iets wat wij niet begrepen. Bij 1. stond een heus bord met uitleg en er was zelfs een chemin naar vernoemd, maar het was gewoon een grote steen in het gras. Bij 2. stond ook een hele uitleg op een bordje, maar het was een stukje oude afgebrokkelde muur. Ja zo kunnen wij ook wel iets verzinnen. En er was nog iets grappigs onderweg met ons gele teken, meestal een streepje. Die zou eigenlijk op de paal moeten zitten waar 'La Mignotière' op staat (zie foto), want we raakten op dat punt het spoor bijster. Iemand had namelijk een paal-trui gebreid in allerlei kleurtjes waarschijnlijk óver 'ons' gele streepje. We vonden dit zo leuk, dat we de gok maar waagden. Het lijkt erop dat de herfst zachtjes begint; er vallen veel blaadjes en de bladeren aan de druivenstruiken zijns soms knalrood. De vele vlindertjes fladderen de hele route met ons mee. We hadden natuurlijk weer onvoldoende water meegenomen, maar de druiven aan de kant van de weg waren een heerlijke vervanging. Na zo'n twee uur wandelen, ook heuveltje op en af, over grind- en graspaden, kreeg ik het toch een beetje zwaar en sleepte me voort. Volgens Ronald moest ik niet gaan zitten, want dan kom je daarna helemaal niet meer vooruit. Au, au, mijn warme voeten en mijn benen zonder gevoel en mijn vingers werden steeds dikker zodat ik ze niet meer kon buigen. Jullie hadden me moeten zien sjokken met mijn handen in de lucht. We waren beiden super blij dat we er na drie uur weer waren en ik heb meteen mijn voeten in een bak koel water laten bijkomen en liters water gedronken. Al met al heeft deze dag een hoop goed gemaakt aan ons gevoel bij Brem-sur-Mer. Morgen gaan we 26 kilometer rijden naar Saint Hilaire de Riez, waar het volgens de weerberichten nu toch echt een beetje bewolkt gaat worden. Ik ben benieuwd.