Van Nulles naar Nules

We zijn de afgelopen nacht in Nulles langs de treinrails tweemaal wakker geschud door een goederentrein die langs denderde. Maar voor de rest volledige rust. Vanmorgen op zoek gegaan naar een bakkertje. Ook nadat iemand ons de weg had gewezen, konden we het toch niet vinden. Uiteindelijk zijn we achter iemand aangelopen die ons inziens doelbewust op pad was. En ja hoor; een bakkerij waarvan je aan de buitenkant zou denken dat je voor een gewoon huis stond. Een ruit met vitrage en een gewone gesloten voordeur. Na het ontbijt hebben we een keus gemaakt uit de uitgezette wandelroutes en wij kozen er een die door de wijngaarden liep. Er was zowaar iemand uit de ochtendtrein gestapt; een meneer in wandeloutfit (wandelstok, rugzak, wandelschoenen) die ook richting vertrekpunt van de wandelingen liep. We hebben ons verdiept in de leefwijze van de Spanjaard; na het eerste kleine ontbijt van rond 7.30 u volgt een iets uitgebreider ontbijt om 10 u. Dan de lunch om 14.00 u  die bestaat uit een driegangen maaltijd (voorgerecht, warm hoofdgerecht en dessert) met een glas wijn, waarna een wandeling en een dutje plaatsvindt tot 17 u. Om 21 u of later wordt een lichte maaltijd genuttigd. De maaltijden bestaan uit noten, verse groenten en veelal vis. Het blijkt dat de gemiddelde Spanjaard elke dag wandelt. Ondanks het hoger percentage rokende mensen en het hoger percentage alcohol gebruik, zijn de Spanjaarden het gezondste volk in Europa. Fascinerend toch!

Fit voor de rit zijn we vertrokken richting Valencia. De lucht wordt steeds blauwer en het zonnetje schijnt volop. Wel staat er een behoorlijke wind. Zoals gebruikelijk, begin ik met rijden en ik blijf zoveel mogelijk achter de vrachtauto’s rijden. Als ik ze passeer, dan krijgt de camper alsnog een soort rukwind en dat voelt super vervelend. Het is best een behoorlijk stuk wat we voor de boeg hebben; zo’n 250 km. Maar we wilden het hele stuk vanaf Tarragona tot waar we nu zijn, overslaan. Het betreft een kust wat veelal vol staat met hoge flats (hotels? ) wat afschuwelijk is om te zien. We konden dat vanaf de snelweg die langs de hele kust loopt, zien. Onze tocht voerde ons eerst langs wijngaarden en richting Valencia veranderde dat in citrus boomgaarden. We zijn nu in Nules (dus met één l) op een camperplek behorend bij een restaurant. Er staan ongeveer 10 campers verspreid over een groot stuk land vlak bij zee. Over de weg tussen een rij huizen door en we staan op een kiezelstrand met strandhuizen óp het strand gebouwd; heel apart. Sommige staan er al vanaf 1950 en ze zijn helemaal afgesloten; typische zomerhuizen dus. Dat moet verrukkelijk zijn om hier in de zomer vanuit je huis zo de zee in te kunnen lopen. 

We hebben in het restaurant gegeten; de eerste paëlla! Heerlijk!