Ogen tekort; prrráchtig!!

Vanmorgen vers brood in het dorp gezocht en gevonden in een kleine donkere winkel waar van alles te koop was: vlees (niet voorverpakt nee grote stukken), groenten, fruit, brood, wijn en alle andere benodigdheden. De winkelierster stond in een ouderwets schort en was van alle markten thuis. Ze kende haar klanten allemaal van naam en voordat de mevrouw voor mij nog maar iets kon zeggen, werd een klein broodje voor haar belegd met worst wat de verkoopster in plakjes knipte met de schaar. Met mijn brood terug gelopen naar de camper en onderweg kwam ik langs een soort buurthuis lijkend café waar volgens mij het hele dorp zich verzameld had; jong en oud zat aan de koffie. Na ons ontbijt vertrokken naar Sevilla. Praktisch over één weg door glooiend landschap onder een strakblauwe lucht daar naar toe gereden. Eerst LPG getankt (leve de apps) en daarna onze camperplek opgezocht. Het is een groot terrein waar enorme vrachtauto’s met aanhangers nieuwe auto’s afleveren; deze staan ook allemaal op dit terrein. Achterin kunnen ik weet niet hoeveel campers staan en je gelooft het of niet, maar toen wij aankwamen was er precies één plekje aan de rivier vrij. Geweldig toch! Na de koffie aan de wandel. In de eerste week van mei is er een groot festival wat een week duurt en daarvoor wordt een deel van de stad ingericht met vele, vele kraampjes die nu in elkaar getimmerd worden. Er is zelfs een grote kleurige nep-poort gemaakt die helemaal  vol hangt met lampjes. Over de rivier is het meteen genieten geblazen: prachtige gebouwen, fonteinen, parken en terrassen. Het is een drukte van jewelste; het verkeer wordt op één rotonde door vier politie agenten geregeld door allemaal tegelijkertijd door elkaar te fluiten. Tussen al dat verkeer worden toeristen vervoerd met paard en wagen. Zo leuk om te zien. Wij vinden de kathedraal hét top stuk; wat groot en prachtig. Door de straten rijden mooie trams die geen ramen lijken te hebben, want de hele tram is voorzien van reclame. Er gebeurt op elke hoek wel iets; van flamenco dansen, zingen tot viool spelen. En dan al die terrasjes waar zoveel mensen genieten. Er hangt gek genoeg een rustige sfeer. Op een gegeven moment kwamen we op een plein met een park in het midden waar bijna volledige stilte heerste. Verder kan je verdwalen in de kleine straatjes die soms eindigen in pleintjes waar je weer verder kan trapje op trapje af. Soms een penetrante zoete geur van noga-makers. Wij hebben onze ogen uitgekeken en vinden Sevilla de tot nu toe mooiste en meest gezellige stad. Na een ijskoud biertje op een terrasje weer terug gewandeld langs de rivier en vanaf de grote brug konden we zo onze camper zien staan (als je wist waar die staat natuurlijk). Ik zat net te denken ‘het kan toch niet aldoor zo goed blijven gaan’ en dát is ook zo. Bij terugkomst in de camper bleek onze koel- vrieskast het begeven te hebben en dat bij 30 graden, want dat is het vandaag geworden. Ronald heeft van alles en nog wat geprobeerd, maar niet gelukt. Dit is even slikken. Hoe gaan we onze vakantie verder inrichten? De boodschapjes op het allerlaatste moment doen en niets in voorraad nemen. Jammerdebammer, maar ...... als dit het ergste is. Nee, natuurlijk niet. We gaan morgen richting strand waarschijnlijk in Portugal; het wordt nog warmer en het blijft ook nog even zo.